Matko, Matko, [2]

Twoja córka bardzo tęskni za tobą. Równocześnie martwię się o mojego ukochanego nauczyciela, którego życie jest w niebezpieczeństwie. Od tamtego dnia, 13 sierpnia, kiedy Yuan i ja byłyśmy aresztowane, minęło wiele miesięcy i modle się w moim sercu: Panie Jezu chce być z Tobą. Wieczorem, 14 sierpnia, Yuan i ja zostałyśmy zabrane do budynku dla aresztantów, w Zhong Xiang, gdzie miałyśmy ręce związane z tyłu sznurem. Ponad 10 braci i sióstr zostało wtedy aresztowanych. Przesłuchiwanie zaczęło się 15 sierpnia, a ci którzy mieli przesłuchanie za sobą, byli zabierani do innej celi. Wieczorem, 16-go (blisko północy), [policjanci] zapomnieli wsadzić tych przesłuchanych do innej celi, więc zabrali Song Fengju do naszej celi. Song była przesłuchiwana cały dzień i zauważyliśmy, że była bardzo przygnębiona. Za naszym naleganiem zaczęła opowiadać po trochu co się stało. Powiedziała, że jak tylko została tam zabrana zaczęto ją bić. Wsunęli metalowy pręt, jak naładowany pistolet, pod jej koszulę i przycisnęli do jej piersi. Ponieważ miała nogi przywiązane do podłogi nie mogła nic zrobić. Kiedy rozpięłyśmy jej koszulę, zobaczyłyśmy pęcherze wielkości grochu na jej klatce piersiowej i piersiach. Te pęcherze były najwyraźniej śladami oparzeń prądem, które znalazłyśmy również na jej ramionach i stopach. Jako siostry czułyśmy się bardzo oburzone widząc oparzenia na jej klatce piersiowej. 17 sierpnia Yuan i Hao zostały zabrane na przesłuchanie. Były badane w dwóch oddzielnych, małych pokojach używanych tymczasowo do przesłuchań. Jak tylko zostały zabrane do tych pokoi, trzej policjanci pozamykali okna i drzwi do tych pokoi. Zaczęli namawiać je do mówienia. Kiedy zorientowali się, że to nie działa, zaczęli bić je po ustach i całych ciałach elektryczną pałką. Yuan krzyczała z bólu. Policjant zaczął uderzać w jej prawą pierś elektryczną pałką. Yuan bardzo usilnie próbowała osłonić się przyciskając ramiona do klatki piersiowej. Chwycili ją za włosy i uderzali jej plecy i wewnętrzne części jej ud krzycząc: "Mów! Jak nie będziesz mówić, to rozbiorę cię do naga i zbiję. To nie jest uważane za gwałt, tylko za dawanie sobie rady z takimi jak ty." Z tą groźbą chwycili przód jej koszuli i próbowali ją ściągnąć w dół. Yuan próbowała się chronić z całych sil, ale nie mogła się poruszać ponieważ jej stopy były przywiązane do podłogi. Inny policjant, robiący notatki, kopnął ją w kolana. Była przesłuchiwana w taki sposób do północy, kiedy została zabrana z powrotem do celi. Powiedziano jej, by zabrała swoje ubranie i miskę i została zabrana do innej celi (Hao również została zabrana w taki sposób). Rano, 18-go sierpnia, Bai i ja zostałyśmy zabrane na przesłuchanie. Kazano mi usiąść na łóżku pod ściana jak tylko weszłam. Niecałe 10 minut później usłyszałam przekleństwa i odgłosy bicia w sąsiednim pokoju. Wkrótce zakuto mi stopy. Osoba zajmująca się religiami weszła i oznajmiła: "Partia Komunistyczna zezwala ci na wiarę w Boga, ale to nie znaczy, ze Partia wierzy w Boga." Jego słowa uprzytomniły mi, że byłoby naiwnością rozmawianie z nimi. Jaki sens rozmawiać z nimi, skoro jesteśmy więźniami oczekującymi na śmierć! To jest niemożliwe, żeby mieć religijny sąd w Chinach. Niecałe pól godziny po przesłuchaniu zaczęli mnie bić i usiłowali wyrywać mi włosy. Młodszy z przesłuchujących chwycił mnie za koszule, krzycząc: "Mów szybko: ile razy spałaś ze swoim nauczycielem? Nie udawaj, ze jesteś dziewicą. Czemu się zapinasz? Mogę cię rozebrać i zobaczyć jaka z ciebie dziewica." Trzymałam mocno moją koszulę i nie pozwalałam im jej rozerwać. W trakcie zmagania oderwał się guzik. Ten przesłuchujący zaczął uderzać moja klatkę piersiowa elektryczna pałka, która była świeżo naładowana. Usiłowałam osłaniać się przed nią krzycząc o pomoc. Wtedy usiłował mnie powstrzymać porażając moje usta pałką. Zagroził, że zwiąże mi ręce za plecami jeśli będę mu przeszkadzała. Kiedy zobaczył, że osłaniam moją klatkę piersiową, zaczął uderzać moje nogi pałką i kilka razy pałka prawie dotykała moich prywatnych części. Bil mnie również po łydkach. Byłam w takim bólu, że chciałam w tym czasie umrzeć. Usiłowałam chronić moje nogi, moja klatkę piersiową i moje części poniżej. Wtedy uderzył mnie w plecy zmuszając, bym siedziała wyprostowana, wtedy uderzał moje piersi i nogi. Myślałam, że nie zniosę tego dłużej. Było już późno w nocy i byłam sama. Wtedy jeden z przesłuchujących wszedł z obnażoną klatką piersiową i w szortach. Zdecydowałam, że jeśliby mnie rozebrał, to bym umarła. Ponieważ byłam zdecydowana umrzeć, nie usiłowałam się bronić zbyt mocno kiedy pchnął mnie w piersi pałka. Przesłuchujący byli już chyba wyczerpani i przestali mnie bić. Była już druga w nocy. O czwartej nad ranem ciągle mnie przesłuchiwali dopóki nie dałam im numeru telefonu. Pozwolili mi odpocząć trochę, bo wstawał nowy dzień. Po świcie znowu zaczęli przesłuchiwanie, ale tym razem mnie nie bili ponieważ moja klatka piersiowa była pokryta siniakami z poprzedniego bicia. Mam bliznę na mojej lewej piersi. Kiedykolwiek widzę ją, czuję się pogwałcona i ogarnia mnie smutek. Jednakże, w porównaniu z tym co nasz nauczyciel, inne siostry i bracia przeszli, moje cierpienia są prawie niczym.

Droga matko, proszę módl się o nas więcej. Yuan nie chce być odwiedzana przez jej rodzinę. Dostała pieniądze i ubrania, które jej rodzina wysłała. Nie martwcie się o nas.

Immanuel

Li Tongjin